1. hil bûna, geş bûna, gurr bûna, pê ketina tişteki diyar dike. Bi gelemperî ligel agir û êş û derdan tê bi kar anîn.
Wek mînak agirek ji derekî derkeve û agir her ku diçe mezin û xurt û hêztir dibe, her ku diçe bilind dibe, jor ve dirabe dibejîn ''hewar! agir vêket/vêkeft.'' bi her sê awayên jî tê gotin.
pêketin/vêketin/vêkeftin, dijwate jî vemirîn/temirîn e, ew jî wekî vêketin bi gelemperî ji bo agir û jan û kulan bi kar tînin.