2. Di zarokatiyê de li gund keçikek cîranê me hebû, nav ozlem bû. Jê ra Bi kurtî ozê digotin.
Wekî zûgotinok hin caran jê ra digotin “ozê ozê quz pawrêz e.” Me pawrêzê wekî “sor bûyî, seksê dixwazî” fam dikir. Îhtimal e ku wateya gotina pawrêz, awayekî bilêvkirina parêzê (bergirî, parastin) bibe. “Ozê ozê quz parêz e.”
li gundan mirov çima navûnûçikên nexweş, neyînî li hev dikin. Her çi sedemên civakî, derûnî hebe jî beredayîzm e.