1. Xetereya ku her diçe di nava kurda de berbelav dibe. Li gor kirdera hin sedemê wan jî hene lê di eslê xwe de ew sedem ji xapandin û bişaftinê pê ve ne tu tiştek e jî. Ev axaftina ku di nava netew de bûye edet, ji hemû êrîşên mêtingera bêhtir xisarê dide netewa kurd û pêşeroja wê. Ji ber ku ev 10-15 sal e hemû nifşên kurda bi zimanê biyanî û mêtingera mezin dibin. Netewek bi xwe xwe tune dike.

Kuştina zimanekî pir hêsan e. Min ev gotin bi xwe ji devê zimanzanê tirk bihîstiye. Ew zimanzana kemalîst bi xwe got ku " kuştina zimên pir hêsan e. Dema nifşek bi zimanê biyanî mezin bibe, dê zarokê wan jî bi zimanê biyanî mezin bibe û dê ew ziman ji holê rabe. " belê tiştê digot eynê bi serê kurda tê. Lê kurd hay ji vê xeteriyê tune.

Ev edet çawa kete nava kurda nizanim lê dê bi rehetî ji nav wan derneyê. Hingî ev axaftina tirkî pir bûye dema zarokekî bi kurdî daxive dibînim lê behetî dimînim. Piranî ew jî malbatê feqîr û xîzan in. Ji xwe kesên hinek halê wan xweş dibe û pîleya wanî civakî bilind dibe, berya her tiştî zimanê xwe diguherînin û terka zimanê zikmakî dikin. Lê van kesên awha ez dikim kûçik. Heya rihê wan jî here gotinekî bi tirkî bi wan re naxivim. Hingî bi kurdî diaxivim ew jî neçar dimînin û bi kurdî diaxivin. Çi jin çi zilam çi zarok be, ji bo tu kesî dev ji zimanê xwe bernadim.û talî wan li kurdî vedigerînim. Heya ku li navçeya me koçerên bûlgar yên ji zûde hatine niştecîh bûne jî bi kurdî didim axaftin.

Mijar li ser zaroka bû lê zêde bela vela bû. Girîngiya zaroka ji yên temendirêj bêhtir e. Ji ber pêşeroja kurd û kurdî ew in. Ji Zarokên dêbavê wan bi tirkî bi wan re daxivin re çareyek divê were dîtin. Bi wan re dema bi kurdî diaxivim dêbavê wan dixeyidin û ez jî ji dêlava tirkî hama qet naxivim. Lê divê girîngiya zimanê dayikê û mihfê wê baş bê rave kirin. Heçiyê jixwe re dibê kurd, divê li her derê ê bi herkesî re kurdî biaxive. Ji ber ev der welatê me ye û zimanê vî welatî kurdî ye. Heçiyê hat vî welatî divê bi kurdî biaxive ne ku em bi zimanê wan biaxivin. Ji ber ew hatine axa me û welatê me. Ha dema hûn ji welat derketin û çûn diyarê xerîba, ew bi çi zimanî diaxivin hûnê jî bi wî zimanî biaxivin. Ev der welatê me ye û ewê bi zimanê me biaxivin û hew!