5. feraseta vê afirandinê digihe an jî dişibe mîtolojîya sumer û yewnan. jixwe pirtûkên olên brahîmî jî tev ji referansên sumer û yewnan hatine nivîsîn. ji têgihên wek "biheşt û dojeh, adem, ajotina gemî, derketina ji avê" mirov yekser fehm dike ev metîn bin tesîra mîtolojîya sumer de hatye nivîsîn. bi qewlê "pêşî dinya hebû tarî" feraseta yewnan tê hişê mirov ku hesiodos di theogonia xwe de dibêje despêkê de khaos hebû. mirov di çar elementên sereke av, ax, agir, hewa de jî jevbûnek dibîne lê belê di vê metnê de ferqek; şûna hewa nûr heye. di bawerîya rojhilata navîn de girîngîya mîtosa rojê diyar dike. bila dilê hevalên êzidî nemênit bawerîya êzidîyan jî ne ewqas bawerîyek xweser û taybet e.