11. Berî aniha çend mehan min xewnek pir ecêb didît ku nihaka tê bîra min.
Ez li Nisêbînê me û li ba mala pîrka xwe me û hunermend sefqan orkêş jî hatîye serdana me. Em hemû derketine li hewşê. Dîya min û pîrka min kûtilka çêdikin û min jî agirek dadaye û li ser alîyek beroşek goştê nagona dikele, alîyek jî kûtilk... Îca ji Sefqano re Dibêjim:" Mamoste heyran, ger tu birçî be, kûtilka têx ber dilê xwe."
Wê çaxê mamoste mehdê xwe li min dike û dibêje ku kêfa wî ji kûtilka re naye. Dilê min dike hezar perçe. Di dilê xwe de dibêjim" ma, mirovên ku ji kûtilka hez nekin ji çi re ne?!"
Dûra, Ez jî li ber wî digerim dibêjim, " mamoste, tu divê goştê golika heye, ez wê dêynim li ber te" li ser vê wek dijmina ewrên tuj li min vedidi û kela girî dikeve qirika min)):

Nîşe:
Xewnek pir ecêb bû ku ez pê hesîyam kûtilk di dilê min de cîhek çiqas gelekî qewîn girtîye û heta hezkirîyê min li ber çavê min reş dike.
(bnr: di têkîlîyan de rol û girîngîya kûtilka)