1. Şekirê cejnê ên qizêz ê ko li ser navê zaroka tên kirîn.
Di piçûkanî dîya min jî berî eydê rojekê derdiket sûkê û di cîha şekirê eydê dianî: Kûlmek ji bo mêvana (bnr: şekirê zilama) û kûlmek ji ê zaroka ji ên herî erzan dineqand û dikirî.
Îca, ew şekir Hengî hişk bû û neqenc bû ku heta me dixwar diranê me pê dêşîya û destê me, devê me dibû demûş. Lê ji bo ko devê me pê şêrîn dibû me deng ji xwe dernedixist.