3. ziman ew lebat e ku meriv pê ji hev fam bike û bide û bistîne. piştî ku me ji hev fam kir, hezkî bila ne şaşiyek lê hezar şaşî hebin di nivîsandinê de. bes divê meriv hewl bide ku şaşiyên xwe sererast bike û dilê kesî nehêle ji ber nivîsandina şaş. ez hez nakim ku meriv însanan nîşan bide û bibêje filankeso an jî bêvankesê kurdiyeke pir baş dizane û dinivîse. ê helbet ew ê baş be, çimkî kurd e, ji dinyayeke din nehatiye.