1. Tişta ku di destpêke de mirov pir bextewar dike ye. Standina masiyan ji Eminönü, binavkirina wan û dayîna xwarina wan tişteke xweş e. Lê paşê piştî demeke mirov ji wan aciz nebe jî wek berê bi wan re wext derbas nake. Rojeke tu tê malê ku yek miriye, roja din yê/a din wa tu dibîne ku masî nemane.