1. gava dî min di malpera ezdipress.comê de nivîsa wî ya bi navê nameyeke vekirî bo gelê ermenî xwend, ji zû de ye min kurmanciyeke ev qasî xweş û fesîh nexwendibû.. heqqeten tu kurmancî nabe wekê kurmanciya êzidiyan, ez ecêbmayî dimînim bi ser vî halî de radibin kurmancî red dikin, û ji zimanê ku pê diştexilin re dibêjin êzidkî..

di nameyê de gilî û gazindan ji hikûmeta ermenîstanê dike û dibêje 24ê adara îsal we di meclîsê de bûyerên di navbera salên 1894-1915 de qewimîn bi navê ''jenosîda li dijî ermenî û asurî û yunaniyan'' qebûl kir, li ermenîstanê nêzikê 45 hezar êzidî dijîn û hûn baş zanin ku me êzidiyan jî behra xwe ji wê qir û fermanê standiye, we çima behsa êşa me jî nekir?

http://ezidipress.com/ku/nameyeke-vekiri-bo-gele-ermeni/

2. îro vêya nivîsan:



Sersebebên rewşa ku Êzîdî li Iraqa paş Seddam têwerbûne çar in:

1. Serokê Herêma Kurdistanê Mesûd Barzanî, bi taybetî paş „qehremaniya“ pêşmergeyên wî di „şanogeriya dagîrkirina Şingalê“ de û radestkirina Şingalê ser tebeqa zêrîn bo DAIŞ, bi sifir berxwedan û serbestberdana „xwevekêşên tektîkî“, bersûc û tawankarên genosîda Şingalê, mîna ku tiştek neqewimî be.

2. Qata rûhanî bi serokatiya mîr Tehsîn Sehîd beg, ku li ser kelax û candekê gelê xwe, li xwe di berîka xwe de digere, bi taybetî paş terikandina Lalişê û bicihhiştina „Civataa Ruhanî“ û herweha damezrandina wî ji „mîrîtiya Hannover“ re, di dilê havrîşmê Elamnî de.

3. Qata siyasî a Êzîdî, a ku kêşeya Êzîdî kirin berdêla „qetek Kursî“ ê bêfûnksyon di parleman û hin textikên dawî di saziyên dewletê, yên deraca dehan de.

4. Qata rewşenbîr a Êzîdî a ku li seranserî siyasetên partiyên Kurdî rola „tabûrê pêncemîn“ leyîst, jibo şabaşdayîn û pesindayîna vê partiyê li ser hesabê partiyeke din, yan hildana wêneyê vî serokî li dij wêneyê serokekî din.

Evan her çaran Êzîdî kirin komek wêran yan jî komke gel li ber virtoneya fermanê. Xirabî û wêraniya ku van di navbera çend salan de li Êzîdxanê yan jî „Vatîkana Kurdistanê“ sazkir, ancix di çend heyaman de ji nuh ve were avakirin.

Destpêka wêranê bi şêweyê xwe yê karesatane, di 14ê Sebata 2007an de destpêkir, di 22ê Nîsanê û 14ê Tebaxa heman salê û 3ê Tebaxa 2014an derbas bû, û hîn jî heta bi vê kêlîkê, ku „koça Êzîdiyan a tevayî“ di sînorê Tirkiye-Bulgaristanê re, diherike nependî û paşeroja nediyar, wek tarjedî li dar û berdewam e.