1. şêranîyekî ji tevlîhevkirina dehan zêde xwarina çêdibe. ger xweş bê çêkirin xweşe roja wîye edî cejna wîye ez nizanim lê tiştek wisa heye. carna fikra min xera dibe ez dibêjim dev ji shorbevantîyê berdim dest bi vî karî bikim ez bawerim wê demê ezê xwe û we tev xelasbikim ê ka bi xêr..

2. Şîraniya ku min di nav kurda de wek çandeke nedîtiye ku hatiye çêkirin. Tirk di meha tebaxê (meha mûharem) de çê dikin.

Nav şîraniya de ya herî jê hez dikim ev e, dema zêde şêrîn be ne xweş e. Wekî din ji tehma wê têr nabim

3. çandê kurdên elewî ye jî. bi rastî dema min dît ku tirk jî belav dikin şaş mabûm, ji ber ku ev çandek elewîtiyê ye. li gundên dêrsimê wek "gêrmiya îmaman" tê binavkirin. bi rastî jî dema aşûre dikelandin ev xwarineka me ya danekê bû. me ne wek şêranî lê wek gêrmî (şorbe) bi nên dixwar *

4. berî aniha çiqas wek Şêranîya xêrê a Elawîyan hatibe nasîn, nihaka ji alîyê gelek kesan di meha mûharremê de tê çêkirin.
Şêranî, Bi hev re kelandina zadên wek nok, genim, dan, fasûlî di nav ava şêrîn yan bi şîr û şekir re tê çêkirin. Dûra mewîjên di nav ava germ de hatîye nimandin dikevêye. Piştî ku aşûre dikeve hundirê zerikan de, ser wan bi bendeqên hûrkirî, guzê hindîya yan kûncî re tê xemilandin. Dûra yek ji malê, yeko yeko derîyê cîranan dixe û şêranî belav dike.

Nîşe:
Em ne elawî ne lê me jî gelemperî çêdikir lê îsal derfet çênebû ne em çêkin ne jî kes anî...