1. marê ku dûva xwe dixwe. sembolekî girîng yê dualîtiyê ye. di çîrokên gelêrî de wek şêweyeke honandinê derdikeve pêşiya me. ango em bêjin di çîrokekê de pirsgirêkek heye û divê ew pirsgirêka hanê were çareserkirin lê mixabin carna ev çaresî bixwe, dibe sedema wê pirsgirêkê. bi min di fîlma predestinationê de rind hatiye bicîkirin. |
|
15.01.2018 04:20 |
tizbîkêş
![]() |
![]() |
teîzm û dînên heyî [1] |
![]() |
hînbûna îngilîziyê [2] |
![]() |
mehmûd berazî [1] |
![]() |
lêkerên kurdî yên ku rayeka wan bi tenê tîpek e [1] |
![]() |
ercan bingöl [1] |