1. Filma ku bi bismillahirrahmanirrahim destpê dike, ji xwe re rêwitiya dervîşekê weke mijar digire. Rêwitiyek ku dervîşek kor û neviya wê ya biçûk rêhevaltiya hev dikin û armanca wê gihiştina civîna dervîşan e.

Fîlm li çolê derbas dibe û dîmenên xweş yên çolê derxistiye holê.

fîlmê de mûzîkên gelekî xweş hene. mijara fîlmê û derhêneriya fîlmê bibandor e. belkî fikr û hişmendiya mirov neguhere lê fîlm ez dikarim wisa bêjim "bêhna mirov fireh dike"

ev beş spoiler dihewîne





(spoiler: fîlmê de du replîkên herî bibandor bi ya min ev rêzikên li jêr in ku bi saya vê hişmendiyê dervîşê pîr xwe ji tirsa mirinê xelas kiriye:

"tu çima ji mirinê ditirsî? mirin ne tiştek erjeng e. ma mirin qet dikare bibe dawîyek? jiyaneke ku destpêka wê ne mirin e, çawa dikare bi mirinê xelas bibe? zarokeke li zikê diya xwe de, bifikire. eger ji zarok re bêjin ku; li derve asîmanek şîn, çiya û gir, taveke germ û xweş, deşt û dar, behrên fireh, mirovên cûda cûda, bajar hene. ya ku tu tê de yî tarîtî ye. zarokê ku hê nehatiye dinyayê wê ji van bawer bike? tabî bawer nake, wê bixwaze dîsa di tarîtiya xwe de bimîne. Eyn mîna vê, mirovên ku vê nizanin û bawer nakin, ji mirinê ditirsin. Roja min a dawetê de negirî.

hesen: roja dawetê?

bab'azîz: erê tabî dawet. îro ew roj e ku ez ê bigihim hezkiriya xwe.")

2. fîlmek ne xirab e.. mekan û atmosfer û mûzîkên di fîlmê de gelekî baş in.. min bi riyên îlegal soundtracka vê fîlmê daniye û kengî bêhna min teng dibe ez bêhna xwe pê vê albûmê aş û avreşandî dikim.. çendî motîf û dekor û karakterên di fîlmê de îslamî bin jî eger misilmanek heq darî vê fîlmê bike bihêsanî dikare li gorî şerîetê fermana kuştina derhêner û lîstikvanên fîlmê bide.. * fîlm wekê ku ji pencere û perspektîva oryantalîstekî behsa ger û geşta manewî û navxweyî bike..

henek li aliyekî fîlm tam li gorî rojavayiyên ku dilê wan li ser dînê îslamê heye an dihewisin ger û geşteke wiha manewî.. wekê din metaforên gelek baş derheqê jiyîna li dû mirinê di fîmê de hene.. wek teşbîha zaroka di zikê diya xwe de..