1. rindin, başin, xweşin, rûkenin... lê bi sêrî de xîret û fidakarin. ango dayikin, dayikên bi xas in. wêrisên çan û wêjeya devkî û kewneşopa kurdanin. bi kurdî diaxifin û jîyana xwe bi kurdî berdewam dikin. zarokên xwe bi kurdî hez dikin. ji hebûna kurdan re bircên dawînin. lê roj bi roj kêm dibin. zêdebûna dayikên tirkmancan, dibe sedema kêmbûna wan. tunebûna wan, tunebûna kurdane. digel vê yekê, em qet qîmetê wan nizanin.

2. fedakarî fedakarî fedakarî !

herî kê 5-6 zarok tînin dinê û emrê xwe bi mezinkirina wan diqedînin.

piraniya wan belkî carek tenê jî ji bo gerê neçûne bajarek din. carek tenê li malê xwarin hebe jî neçûne li derve xwarin nexwarine. emrê xwe li malê bi çêkirina xwarinê û bi mezinkirina zarokan borandine...

3. eger ji min re bêjin bi peyvekê rave bike ez ê bêjim rehm!

mixabin kurdên me pirr baş qedr û qîmeta wan nizanin lê rehma ku di dayikên me de hene dikare hemû qirêjiyên jiyanê binixumîne

dema diya min mir ez çar salî bûm yanî ez bêyî dê mezin bûm dema qal dikin dibêjin di şeva xwe ya dawiyê de gotiye hele serhedê min bînin paxila min.. yanî dema çû dilovaniya xwedê jî ez di bîra wê de bûme. . de hûn dizanin bêbextno

4. kelogirîne, dilê wan yê bi kul û birîn tu caran ji wan re dilxweşiyê nake nesîb

5. Gellek muqayesê (berhevdan) di nava zarokên xwe û zarokên xelkê de dikin.. Ger zarokekê ciranekê wan an jî zarokekê nas û dostên wan bûbin xwedî kar û meqam û me'mûr û zarokên wan nebûbin tiştek heta êvarê wê bêjin kurê filankesî bûye qodeman û me'mûr û tu nebûyî tiştek.. Ma qey ceynika te ji wan naêşê û filan....

6. bêtir hej zarokên xwe yên kur dikin..

û dema malavahiyê li yekî dikin jê re dibêjin; xwudê kurê te bihêle an xwudê kurekî bide te.. *