1. li gorî baweriya zerdûştiyê, îlahê ku xerabiyê temsîl dike ye. beramberî wî jî hurmuz heye. li gorî hinek versiyonên mîtolojiyê, hemû xerabiya xwe berdaye mejiyê qralê xwînxwar dehaq û wî berdaye ser mirovên baş.

her wiha ahura mazda jî dîsa dijberê wî ye.

2. (bnr: angra mainyu)

di baweriya zerdeştî'yê de nîşaneya nebaşî û xirabiyê ye.

li gor ola zerdeştî'yê ahûra mazda xwedayê mezin e, wî du alî afirandine: hurmuz û ehrîman. hurmûz nîşaneya başiyê, ehrîman jî ya nebaşiyê ye. du têgînên avesta'yê ne. her wiha li gor baweriyê heke başî hebe divê nebaşî jî hebe; heke spî heye nexwe reş jî heye. di vê çarçoveyê de li hember hurmûz (bnr: ahûra mazda) ehrîman afirandiye. ev herdu alî her demî di nav têkoşînê de ne.

3. di lîteratûra medreseyên kurdî de wek ehremîn yan ehrîman û ahûra Mazda jî wek ehrîmazd tê bilêvkirin.

Ehremîn te’lîmî dabû Ebyedî dest tê hebû
Pur bi vê teʿlîm û rayê hatibû çûbû xîtab

Melayê cizîrî

4. Li cem êzidiyan mexlûqatekî neqenc heye ku jê re dibêjin ehro. ew û melekê tawis hin caran şer dikin, ango mîna ehûra mezda û ehrîmanê zerdeştiyan di nav qayişkêşiya tarî û ronahiyê de ne.

çavkanî: folklora kurmanca, emînê evdal, r. 162-163

5. carna meriv jî dibe

6. carna meriv jî dibe