2. helbestek ji emily dickinson:



av, feqiya tîbûnê ye,

bêjahî- ya oqyanosên ku têne derbaskirîn.

veguhestin- ya cîşihitîbûnê-

aştî, ya şerên wê yên ku têne gotin-

evîn, ya efnîka bîranînan-

teyr û tilûr, yên berfê.

3. şa'ira min hêj jî helbestên wê nexwendiye ye

4. peyvek dimire



peyvek dimire

gava ku dikeve ber xeber e,

dibêjin hinek jê.



ez jî dibêjim

ku ew dest bi jînê dike

wê rojê



emily dickinson

5. ji emily dickinson helbestek din



tiştekî wisa biçÛk e giryan-

AXÎnkişandin tiştekî wilo kin-

û dîsa jî- bi alegorên- bi van qebereyan

dimirin em mêr û jin!

6. xerikî mal û halê dinyayê

û li dûrî çîrokê -

xerikî wî nav û şanê sosret -

wê şikûdariya tikîtenê,

ku çu tebareta wê nîne - ji bilî sawê -



emily dickinson

7. bi sed caran emilyyyy!



û dîsa helbestek ji emily



bêhna xwe vedide bi şev

ro, vediwestîne biriqanê

siruşt- û hin mirov-

nîvro bÊhna xwe vedidin- hin mirov-

gava ku siruşt

û ro- dom pÊ dikin

8. emily dickinson çiqas deng li ser vê dinyaya derew û tarî kiriye divê em jî dengê emilyÊ bilind bikin



dilbêjî- ew siya dirêj e- li ser çîman-

nîşan dide ku ro dikevin tasan-



danezan e ji çêreya silikî re

dide zanîn ku tarî- dike bibihure-



emily dickinson

9. wênesazên pakrewan - çu carî neaxiftin -

ji wê bêtir - berhemên xwe mîrate hiştin -



EMIly dICkInson

Werger: Kawa nemIr

10. emily dickinson dibêje ku:



ji bo ku valahiyekê tijî bikî,

tiştê ku bûye sedema wê texê-

pak biritimîne

bi ya din- û wê dev bêtir lê vebe-

tu nikarî kendalekî bêbinî lihêm bikî

bi hewayê-