1. kesê ku dilê wî/wê bi evin e

2. kesê xwediyê hestên evînê ji yeke/yekî, an jî tiştek re .

gelek cûreyên evînariyê heye



(bnr: evîndarê xwuda) *

(bnr: evîndarê mirovan)*

(bnr: evîndarê xwe bi xwe)*

(bnr: evîndarê xwarinan) *

3. kêsa/ê ku serê xwe bi eşqê xera kiriye

4. strana jan axîn ji albuma evînên şikestî.



êvaran li kolanan ez te dibînim

çend dîmenên êşê li ser ruyê te

di çavên te yên melûl de

ez xwe dibînim



evîndar, evîndar

evîndar, evîndar

li cem dostan dikene

di dil de birîndar



te got ezê bisebirim

ka roja min çi tîne

xem û kulan hilbigirim

ku yar zanibe ez kî me



ew yara ku te bir û çu

ne bawer be ku bîne



evîndarê dostê şevan, dest bernade ji xeman

rojên bi mij derbas dikir, ji bo hesreta dilan

hezkirina wî hindik bu ji bîrkirin dirêj

lê benê herkes dixtorê evîna xwe.

6. nexweşîyeke pir girane.

8. Berê serê min diêşand ez bê xwe dihîştêm . nihali ji min dûr ketîye lê dibêjim qey nefs li min ciqyaye êdî laşe min germahîya xwê wenda dike.

9. "ji bo ku tu ji sêvê hez dikî, ma şert e ku sêv jî ji te hez bike..." mafir ku wisa ye, oxir be ji te re por xelek...



(bnr: evîndarê bêkêr)

10. kesê an kesa ku ji kesekî an kesekê hez dike an dilketiyê