10. Dixwazim bigrîm lê têra xwe jî girîyam, çavên min ziwa bûne nema hêsira dibarîne...
Do serê sibêhê dema ez şîyar bûm, çûm li ber qefesa çûkên xwe ji bo; ger kêmasîyên wan hebe ez cîh bikim. Wê çaxê, min dît ku çûkek minî nêr ku qasî ezmanên Xwedê sînga wî şînê zelalbû serê xwe xistîyê xwarindanka xwe û naleqe, cirfek jî wî laşî nakeve. Qederê du deqqan min wilo lê nerî talî bi newêrekî destê xwe avêtê û ji qefesê derxist. Wê gavê, min dît ku mirin zû de lawikê minî delal di dewa xwe de lorandîye...
Camêr, ne tenê dilê min di nav xwînê de hişt, hevalka xwe yî delal jî li pey xwe tikîtenê hişt û bar kir ji welatê zindîyan. Îca cara 2 wa min ji bo hevala wî dilê xwe şewitand:
Erê law, Kejê, kejokê!... bextreşê, berê hevalê te hebû perîyên te şeh dikir, ji te re distirî û li ber dilê te diçû û dihat...