1. Çi bi mirina mêrê xwe jinik jinebî bimîne, çi berdayî be ku zarûk hebin; zarûk para mêrik in, ji dê re nakevin. Zarûkê li ber şîr heta ji şîr vebe li ba dê dimîne. Jina berdayî an jinebî car din bi erf û edet dikare bizewice, lê di vê zewacê de dawet nayê kirin. Ya jinebî ku bêje erê, bi dilê wê be, bi yekî ji mala mêrê xwe re dikare bizewice. Lê gelek car ev ne ji ber ku bi dilê xwe dike, ji bona zarûkên xwe neke ber destan vê zewacê dipejirîne. Yê ku pê re dizewice jî ji sedî heştê û pênc ji bona sêwî nekevin berdestên jinapan û w.d. an malê para bavê wan belawela nebe ev dikin.