43. bajarê ko piştî çiqas sala şûnde kû ez çûmê min hinek derdorê wê de cavdêrî peyde kiriye;



yek jê, mirovên kû lê dijîn ji xwezayîya xwe tiştek wenda nekirine. eva başe jî, xerabe jî. başbûn a wê, mirovekî biyanî kare kû weke li mala xwe be bifikire. çinkû mirovên amed'ê jidilin, samîmîne.



xerabbûn a wê jî, mirovên gundî jiyana gundîtîyê barkirine bajêr. tu li gund tif bikî erdê, yan jî tu ne paqij bî, tu sola xwe ji lingê xwe derxî u pal bidî, yan jî tu gû bikî* kes nabejê te ev çiye. lê li bajarekî weke amed'ê mezin u simbol tu van tişta bikî nabe. ez bi halê kurdatîyê karibim van rexna bikim, mêrikê tirk kare çi bibêje tu bi fikire.