1. mirovê hevceye ku , hemberê zilm û zordarîyê,neheqîyê serê xwe rake, dengê xwe bilind bike ,şer û lec bike,bêdeng dimîne,mînak tiştekî nabihîse ,ne xema wi ye.mirovê bênamûs,tirsok.



mînak;

hesenê mala cindî ya çavpehniya mezin kir.li ber wi,dest avêtin jina wi qet dengê xwe nekir,xwe kerî na.



mînaka dûyemîn:



tifî were tê çavpehnê bênamus,te jî nikarî bu çend girmik lêxistana.

2. (bnr: çavbeloq)