1. wexta mirov nû qeydê tirşikê dibe kelecaneke mezin bi mirov re peyde dibe. mirov dixwaze her tiştî binivîse, her tim mijarên nû veke, meraq dike ka gelo berê ev mijar hatine vekirin an na. di jiyanê de çi bala mirov bikşîne mirov dixwaze li vir zêde bike. pirê caran ez bala xwe didimê nivîskarên nû hema hezar mijarî vedikin di serê ewil de. lê ji ber ku kes zêde li vir nanivîse ango cihek "hêdî" ye mirov diweste. hewesa mirov dişike piştî demek. mirov di xwe re nabîne wusa her tiştî binivîse. piştî wextek êdî qet nakevê û tew şîfre mîfreyê jî ji bîr dike. halbûkî platformeke kêrhatî ye lê nizanim çima ew qas sekan e.