8. Xewa ku kêf kêfa xwedîyê wê ye. Mirov nikare tehma vê xewê bi peyivan vebêje. Alîyê vê xewê yê nexweş jî wexta ku roj hiltê û tava wê li mirov dixe ye.

9. sedema sereke ya bêrikirina gund e. Guftogoyên navxweyî li ser habûnatî, gerdun, feza, ol û hwd. dide kirin.

10. Ji 92yê heta em li ewropayê bûn. Ji ber wê yekê min tu car ev tahm nekir. Lê em vegerîyan welêt êdî havîna ji ser text û serbanî nayêm *

11. li Cizîrê ji bo mêş û pêşiyan ciblig û ji bo starê jî perde li dora textan dihat vedan. koçeran çît vedidan şûna van herduyan. ji loma kêfa min zêde jê re nedihat baş e ku klîmayên avê yên ji başûr dihatin bi hawara me ve hatin û em ji vî derdî xilas kirin. Lê vê carê jî dengê klîmayê yê wekê vûvûzelayê nedihêlişt mihu raZê.

12. Dema ku mirov xwe li ser doşek wek bûzê cemidî dirêj dike. Oxx... Bayek hînik... Şevşevok di bin stêrka de diçin û tên... Li derekî pitpita zarok xeber didin... Yek digrî... Dengê dawetê... Hauwww! Bişeref ez diçim xwarê ber klima.!

13. tişta ku serhedî lê bêpar mane.

14. Piçûk a yî ya xwe de gava em diçûn mala pîrka xwe me li wê derê ser texta radizan..
Şêvakê jî dengê tatlicî me şiyar dibû:' tatlî var tatlî'
Ev deng li taxa 19 mayis a Batmanê de me şiyar dikir..çika rojên xweş bû..
Anha em di mala xwe de dihelin .

15. (bnr: razana li ser text)