1. heywanek e , serê çîya digere ,neyare şivana ye dijmine pizîye.. jîn a gur dêlegur e

2. ji bo zilamên harbûyî û piranî jî dest kar nake tên gotin.

3. Ajalê ku vî tiştê ku li dinyayê tune dihîne bîra min(bnr: gurê manco)

4. heywaneke reben e ku weke pîvana birçîbûnê jî tê bikaranîn. (bnr: wekî gurekî birçîbûn)

5. heywaneke bi rûmete, wek kûçika nebûye xulam ê mirovahîye.

6. li welatê hekarya jê re dibêjin 'gurk'..

heywanekî kovî yê bi xof e.. di demên zarokatiyê de ji bo ku min bitirsîne diya min digo zû binive zû wê niha gur bikevin nav bajêr lê tene bi carekê be jî gur neketin nava bajêr..

7. ev ajala ku ti carî di kurdî de wek pîvana birçîbûnê nayê bikarhanîn. nivîskar (bnr: simurg) şaş e.

di kurdî de (bnr: ez ji birçîna mirim), (bnr: ez ji birçîna ketim), (bnr: ez ji nêza mirim),(bnr: ez ji nêza ketim)

Lê ya nivîskar dibêje îdyomeke tirkî ye.

8. Ajalê ku navê wî ji bo birçîbunê û pirr xwarinê tê bikaranîn.(bnr: gurê newala)

Minak: hele ji xwe re binêr çawa dixwe.tu dibêjî qey gurê newala ye.

9. JÎ BO MÎROVE PIR bisiûd jî dıbejın quze qur peweye

10. Gur dişibin kûçikên xurt. Pirça wan zer û gewr e. Gur mişk, cirdon û çûkan dixwin. Gur revde bi revde digerin, nêçîra bizin, mîh û ajelên din dikin. Li Kurdistanê gur gelek in. Zivistanan dema zêde berf dibare, gur êrîşî gund û bajaran dikin û ji bo merivan jî dibin talûke.cp.

ji ansîklopediya zarokan e.