16. bi hejmara xwe ya 3emîn beşek ji bo dimilkî veqetandine. nêzikî 15 rûpelên dawîn giş bi dimilkî bûn.
min temamê hejmarê nû xwend. têr û tije bû dîsa lê mixabin dîsa tije xeletîyên gramerî û rastnivîsê hebûn. ne tenê xeletîyên li gorî rêzimanên kurmancî, her wiha di nava xwe de jî zimanek standart ya kovarê tune. li gorî wergêr, kesê hevpeyvînê dike û kesê hevpeyvînê dide hemû rê û rêbaza zimên diguhere. lê qet nebe ev tên xwendin û fêhmkirin.

lê belê heçî nivîsên teknîk/werger bin, ji binî ve nayên xwendin. min hewl da lê nekarî bibim serî. sedema vê yekê ne kêmasîya kurdî ya di vî warî de ye. werger an jî zimanê nivîsê ewqas xerab in ku hinek hevok hene mirov deh caran jî bixwîne nikare fêhm bike.

niha çavên min li hejmara çaremîn in. hêvî dikim di vê hejmarê de bala zêdetir dibin van xalan. eger vê peyamê bixwînin, bila bizanin ku ez jî dikarim alîkarî bidim di vî warî de.