1. wexta ku em biçûk bûn diya min û xaltîkê min û bavpîrê min qala vî xwezasera heyînî dikirin. em pir nerhet bûn ji bo ku em bisekinin ,ji bo ku em bitirsin.bi rastî dema dîya min behsa van xwezasera heyînî dikir em pir dibizdîyan, çaxa ku em dibîhîstin jî me xwe tev nedida û dibinê lihêfê da me xwe veşêr dida.ev heyînî li gora deşt û bajar û şaristanê kurda navê wan cîhêreng dibe minak pîrhebok,pîrhevok,pîlerk,pîrxapok,pîrxelok hwd. li gora mîtolojîiya kurda li gora mîtolojîya dîya min dama ku van felî mirova bixefêlin wan dixwen bigelemperî felat bûn,xilas bûn tune ji destê wan lê bi te ra şujin ka serî wî tûj hebe ti wê şujinê li pêsîrê wan felî ya têrakî wan felî ya ewê dest ji te berdin ti jî êdî rizgar bibî.