2. germahiyên ku piştî zivistan ji me re rojên dojehê anî; vê carê ne tenê ew, bi xwe re kelmêşên bêîman û bêşeref jî anİYE. nealetan hema xwe ji tirsa mirinê xelas kirine û bi FİRên tacîzkirinê dikin. kû derê me zevdikin, nabêjin gune ye reben e hema vedidin. êdî ser mijang be, ser memik an jî nermikê guh, xwedê kîjan da para wan xwîna me dimêjİN kafiran. duh şevê dora sisÊYAN SERÊ XWE HİLDAM Û ÇAVÊ XWE SOR KİRİM. MÎNDEREK RAKİRİM. pace û derî girtim û gotim ka werin îcarî bêbavan. û min çar hebê wan zeliqand dîwêr. ma birayo LEŞÊ WAN PİÇEKÎ YE LÊ WEAAW XWÎNÊ Jİ WAN DERKET MİN GELEKÎ TİRSAND. ji ber ku bira nebêjin li vê odê ayînekî hatiye çêkirin, rabûm paqij kirim. piştÎ JÎ XEWEKÎ XWEŞ Û DİRÊJ... ÊDÎ BERÊ RAKETİNÊ EZÊ Bİ MÎNDERA XWE VÊ ÇALAKİYA PÊKBÎNİM.



BİJÎ KUŞTİNA KELMÊŞAN!*