3. karê tirsonekan, mirov carekî tê dinyayê, di daîreya meşrû de, çi ji dilê mirov tê divê bike, xwe jê nede alî. te hej yekî kir, here jê re bêje, bêjê na belkî hefteyekî du hefteyan tu li ber bikevî pê biêşî, lê neçî nebêjî wê ji te re bibe kul û derd û heta hetayê jî ji dilê te naçe.