1. helbesteka şairê nemir ê kurd arjen arî ye..

cara pêşîn di kovara nûdemê de di hejmara 34an a ku di havîna 2000an de belav bûye de derketiye..



''Zû bi zû nagire

û nabare her sal

ji çirra şîr spî, delal

berfê girtiye Berîka Mêrdînê

tu bibînî, li Çiyayê Omeriya tê kabê

dibêjin heta adarê ranabe!

xezala'm mekeve rê,

tu bi ser min ve nabî!..



bi lingên hinekirî, min tu divê,

bi porê mifil-mifilî

di bin hevrîşima hebriyê de berbiskên erebî

gerdena te de mircan, bêvilê de xizêm...

xwestiya ji çend salan ve yî bûkê

rahijî buxçikê û tu bêyî!

nenas î, rêbiyan î, nezan î

mijeke kor Mûnzir ji erdê hilanî,

û Dêrsim ketiye bextê hikumeta vî zemanî!..



dîsa dayê..

xezala'm mekeve rê;

darên berû ta digrin,

tu û vê sermayê!..

mîrekê demê çele ye niha

tu rê naçe ser riya hêviyê

çefiyê dipêçim û dikim gilokek xem,

li hêviya adarê ye cehenem

û ez û tu,

û ez û Mûnzir,

ûez ûTûjik...

heft meh in berf e barê me

ku gur xwe li gur dipêçe

û hirç nayê der ji gehê!

dîhnek e,

difîkîne û tê

sirra reşemehê!..



ji êvar de dayê!

xezala'm mekeve rê,

ha riya Dêrsimê ha ya Kerbelayê!



egîd im,

nihîte

û hijdeh salî,

bi min dest pê dikin

çîrokên lehengiya duhezar salî

kirasên berfê tên ku bigrîn,

sê roj e bêzewad,

sê roj e xurîn im

yanî birçî me mîna guriyê sibatê!

bi destên min ve nayê,

bûye qetek ji qeşê

hesinê vê kambaxê,

polayê vê keleşê!

ûberfhêjîtê...

ne min got; sê roj e xurîn im

min nêt e te bibînim:

berê min ketiye Xozatê.''