1. kûrmam,lawikê apê,lawikê mamê..

2. lawê apê

3. li semsûr, meletî, elezîz û qonye seba kurê apê te gotin.

4. ji peyvên pis û mam tê. Faris dibêjin "pêserê emû" yanî mam li ba wan tune. Yanî ev peyv ne malê farisî ne. Herdû jî kurdî ne lê dibe ku têkiliya "mam"ê bi "'emmû"ya erebî re hebe yanî ev peyva emû ji binî Ve ne farisî ye. "pis" di kurdî te tê wateya zarokên lawik. Carina ji bo keçikên jî tê gotin. Em hê jî li farqînê dibêjin "pisik" an jî "pizik". Gava zarokek nerehetiyan dike em dibêjin " ca hela li vî pisikê binihêrin" yanî hê bi qasî gûyê xwe tune lê kiryarên ji serê xwe mezintir dike filan û bêvan. Ji ber ku kurdî û farsî ji heman kokê ne, mirov nikare bêje vê peyvê farisî ye an jî kurdî ye ji ber ku ji xwe peyv malên herdû zimanan in -ji bilî peyvên ku di sedasalên dawî de derbasî hev bûne- yanî heman peyv li ba wan bi borîna demê re ketiye awayekî din li ba me jî guheriye û ketiye awayekî din axirê pismam peyveke kurdî ye.*

5. Yekî Semsûrê behs kiribû, "em gava ji pismaman xwe re hêrs dibin ji wan re dibêjin fismam"