1. Şeva Erefatê kincên me li ber serê me, poşêtê me di hundirê şalê me da hazir û nazî bû, em bi "selatûllah melatûllahan filan bêvan ve radizan, ol heta hundirê zikê me ketibû me da, di destpêkê Eydê da em diçûne li ser merzelan ewil li wê derê loqim, biskevêt filan kom dikir, berfê diawetê heta ser çokan lê me wek şekirvanên berîya zayinê qehremantî dikir, me dizîya şekiran dikir, zêde zêde şekir hildidan, qet nizanim layîçtîya me ji ber çi bû, axir em nebûn xwedîyê maleke bi şekir, 'eydana we zarok û zêçên we pîroz û bimbarek û mimbarek be

2. (bnr: bûyerên klasîk ên cejnan)

3. (bnr: Şekir)

Min ji xwe 'eydê ji bîr kirîbû, îro zarokên taxê bo cevandina şekiran hatin li deriya min dan*, min bi şerm got welle şekir tune ye *

Pozên xwe aliqandin û çûn*

4. Rojek berê câ min kuliçik çe dike u roja eydêye goşt u birinc çê dike. Em gund herin gundiyan giştik top dikin u mal bı mal şekır top dikin