1. Peyvên ku dengê wan yek û wateya wan cuda ye.
Mînak: dew. Dewa ku tê vexwarin.
Dewa ku beşeke kiras an cila ye. Ji dewa diya xwe dernakeve. Dewa xwe bi gwiza dagirt û çû...

Nizanim di kurdî de çi qas hene peyvên wilo. Dibê ku ji ber cudahiya zaravayan jî derketibe holê. Peyva "dew" di wateya duyem de min li ferhanga tiştek nedît. Bila zimanzan/tirşikvanên me li ser vê kûr bibin. Ez ê bêm... *

2. Ewr:
1.nerînên dijwar
2. Dema hilma avê li ezmanê de digihê astekî bilind û dicemide, ew gaz û hilm nêzî hev dibe û tîr dibe dûra em jê re dibêjin ewr. Carnan ji ewra baran dibare, carnan jî berf.

Piling:
1. Ardûyên ku piştî dişewitin, dibihirin û sor dikin. Agirê herî kêrhatî ew in.
2. Ajalek gohandar ku ji malbata pisîka ye.
( lat. Felis tigris)
Rovî/Rûvî:
1. Doran
2. Navê ajalek gohandar e. ing. Fox)

Lêzêdekirin:

Spî: kêçên ku dikevin nav por û laşê mirovan û xwîna wan dimijin.
Spî: rengek e, gewr.

Bûk: bilalûkên ku li dora çavan de derdikeve
Bûk: jina zava
Bûk: pêlîstokâ zarokên keçik,

Dêyn: perê ku gava ji yekî tê standin, divê dîsa meriv lêvegerîni
Dêyn: lêkera danîn di dema niha de
(Ka destê xwe dêyn li ser dilê min...)

Ba: (bnr: ba)
Ba: li cem, li kêlek

3. ka: giyayê hişkkirî
ka: li ku

xal: birayê diya mirov
xal: noqte

pir: gelek, zahf
pir: rêya li ser çemê

4. Dil :
1. Organeka laşê mirov e û xwînê pompe dikî demarên mirov.
2. Tişta di jîyana mirov de carek tenê jî bê hatî şikestin.