31. Evên weka defter, bi zimanê wek qelem bîna hafiz quranên ulu camiya diyarbekir serê sibeha îda qurbanê meriv bixweyne, bike ezbere
meriv li wiyalî li viyalî bi qelêbe pel bi pele
yên deqa nava wan lê nivîsî navê allahê ekbere
Ji sitrana huseynê farê a bi navê erebê/ereba min
lê yên ne ereb ezê divirde nijadperestiyê bikim *

yên wekî kanî û mesîla ava heyatê têde herçî devê xwe têkê êdî mirin jire tune be

yên meriv çav pê bikebe an dev pêkebe devê meriv girêz û kef bide *

yên nava wan wekî dicle û firat mezopotamyayek hebe dakû meriv têde çemê şerabê têde bi herikîne û vexwe

yên Weki reş/zer guliya meriv destê xwe biavêje bi ser xwede bitewîne

ne yên wekî dolmik û turên lema bi lemave daleqiyayî *

Doxînsistno hun hê jî dixweynin

Yên bê bermemik
yên ne bûvin pêsîr
Yên bi rêjeya zêrîn hatine kemilandin û hê natine emilandin yani ne xwar ne pan ne gilover ne mezin ne dirêj, ne silîndirok, sindirûkî, ne mezin ne biçûk ne wekî kevir hişk ne wekî girika hevîr nerm û pelçiqokî.. serê wan jî divê wisabe wekî yên çêlek û gamêşa nebe *
yên li gorî dest û devê meriv wekî quva sahrayê, wekî tirba sîn û seydoşbin *