1. kurd ji ber kû tî û birçîye, dema tiştekî li gor xwe û tehma xwe lê rast tê dest tavêjê heta jê nekoje dev jê bernade. Mîna mozekî hunguvî li ser dicive û jê dimêje. demek kin de piştî tehma xwe û kêfa xwe pê kir, dev ji berdide qet li du xwe nanêre. mirov dibê qey ne lê rast hatîye û ne jî wê tişta nasdike. lê çi xweşe kû dema dil tirş dixwaze alucek ji darê, şor bixwaze xwarinek şor , şêranî bixwaze nanê şilkî, tûj bixwaze isota ruha yê li cîhe xwe de tehmên behampa ne.