12. Hacî Selîmê Goral î Cizîrî ku di Cizîrê de weke “Hacî Selîmê Zêringer” dihate nasîn di sala l935 an de, bi malbata xwe ve koçî Şamê kiribû.

Bîranîneke Hacî Selîm î gorbihişt ya di derbarê Dr. Kamûran Bedirxan ê kurê Bdirxan Paşa ê mîrê Cizîra Botan de hebû. Em li Hacî Selîm guhdarî bikin.

Kamûran Begê rehmetî wê dema ku li Fransa dijiya ji bona serdana birayê xwe Celalet bike hatibû Şamê. Kamûran bi xwe dostê min bû. Dema min seh kir ku hatiye Şamê, min xwest ku ez wî biezimînim û xwarinekê bidimê. Min ev biryara xwe jê re got û wî jî erê kir. Paşê min jê pirsî ka ew dixwaze xwarina ku ez bidim amadekirin bila li gorî orf û adetên welêt, ango Cizîra Botan be, an jî li gorî ya Sûrî be. Piştî ku wî li gorî ya Cizîrê pejirand, min xwarin da amadekirin. Ew û rojnamevanên ku pêre bûn hatin mala me.

Di vê navberê de Kamûran ji min pirsiyar kir:

-Gelo, jinbira min Cizîrîya esîl e, an na?” Piştî ku min jê re got ku “Belê ezbenî hevsera (xanima) min Cizîrîya esîl e” destûr ji min xwest ku ew dixwaze çend pirsan jê ke da qenaeta wî jî were ku ew Cizîrî ya esîl e. Em bi hev re çûne ber deriyê aliyê heremê û pişt perdeyê de ji hevsera min pirsî. Di navbera wan de ev qisetên han çêbûn:

-Jinbira, tu Cizîriya esîl î?,

-Belê ezbenî, ez Cizîriya esîl im.

-Baş e, wek tu jî dizanî Cizîra Botan welatekî germ e. Da ku hûn qîmeya xwe bi qasî çend rojekê ji germê û ji xirabûnê biparêzin hûn piçekê dipijînin. Hûn ji pijandina vê qîmeyê re ji dibêjin?”

- Ezbenî, em dibêjin (Em qîmeya xwe dikemidînin.)

-Baş e, pirseke din a min heye.

-Kerem ke ezbenî.

-Dema hûn cilê xwe dişon. Ew cil piçekê ziwa dibe jê re (hêwî) tête gotin. Lê piştî ku ev cil hineke dî jî ziwa dibe, lê hêj tam ziwa nebibe hûn jê re çi dibêjin?

-Ez benî ji wê re (Gilxo) dibêjin.

Piştî van pirs û bersivan, Kamûran beg ji min re got:

“Rast e, jinbira min xanimefendîyeke Kurd û Cizîrî ya esîl e”

Piştî ku xwarin hat xwarin û sohbet dawî bû, min jê re got:

-Mîrê min, ez dixazim xelatekê bidime te, ka ez çi bidim te?.

Kamûran beg çavê xwe li derdorê gerand, li wir mêzerek dît, hema holê got:

-Ji kerema xwe re hema vê mêzerê bide min, ez ê wesîyet bikim, ku dema ez mirim bila deynin ser darbesta min. Heke tu çûyî welêt jî ji min re taximek şal û şapikeke kixmeyî bîne, xelata herî mezin ev e.

Li ser vê daxwaz Mîr, min taximek şal û şapik ji welêt da anîn û digel wê mêzerê pêşkêşî wî kir.