11. ji duh ve camêrekÎ ji gundekê derdora şirnex, mêvanê min e.. di nav şitexaliyê re behsa zewaca xwe kir, go berê men hej keçikekî şirnexiya esîl dikir, min ji bavê xwe re go de here ji min re bixwaze, go min kir û nekir, min belkî sed insan kirin di navê re, lê dîsa jî qebûl nekir.. min go xêr e çima qebûl nekir? go navê keçikên şirnexiyên esîl yanî keçikên bajarî bi pîsîtayiyê re derketiye.. axirê go mesele jî ev e;

rojekî ji rojên berê, şirnexî xwe didin hev ku herin zozanan, axirê serokê karwên, hemûya dide hev û ji wan re dibêje, binêr ez hê niha dibêjim heçiyê hesabê kîrekî an quzekî bike û xwe bienirîne bila hêj niha ji nav me derkeve.. *