1. Meseleke pir tenik e. Zû bi zû nayê fêhmkirin. Wateya wê 'nêzîkbûna do tiștan, hatina pevre a do tiștan'.

Mînak sebeb û encam pevre tên. Encam girêdayî sebebê tê xwiyakirin. Yani heke sebeb nebe, encam jî nayê cih. TistA ku em dibînin ev e. Lê ya rastî ne wilo ye. Sebeb tê afirandin û peyre encam jî tê afirandin. Yanî encam çiqa li gorî dîtina me girêdayî sebebê jî be, herdû jî girêdayî afirandinê nê û ne mecbûrî hevin. Lê sebeb weke perdeyeke tenik li dora encamê pêçayîye da ku mirov bi nezanîbûna xwe li dijî xwidê ser nerake û ji xwidê șîkayet neke. Mesele xwidê dikuje lê em dibêjin çekê ew kușt an jî avê ew xeniqand. Em șîkayetê ji sebeban dikin ne ji xwidê. Îda xwidê çavîreșî me nabe.

Ya rastî min jî ev mesele tam fêhm nekiriye. Bi qasî min fêhm kirî ev e. Gelo min rast gotiye?