1. tişta ku carna bi mecburî tê serê min. piştî ku vedigerim jî hinekî dem dibore heta ku car din hînî tirşikê bibim;

(bnr: bi lez guherîna tirşikê)

lê ev jî nîşan dide ku tirşik ji bo min buye tişteke jê-veneger.

2. rewşeke pir bi asayî ye. di jiyana rojane de carinan mirov ji înternetê dur dikeve, carinan kar û bar giran dibe û mirov taqet nabîne ku binivîse, carinan jî rewşa derûnî a mirov xirab dibe, mirov naxwaze ku binivîse. û hwd.

3. tişta ku carinan tê serê min jî. di betlanê de bi gelemperî înterneta min tune ye. ji ber wê zêde nikarim binivîsim. carinan jî wext namîne ku mere binivîse û piştî ku nemana wextê çend rojan dibore mere nikare têkeve tirşikê û du sê peyaman jî binivîse, welhasil bi vî awayî mere du sê mehan nanivîse..

4. tiştekî normal e. mirov bi rastî jî carina nikare xwe bigihîne înternetek xweş û wextek vala ku li vir wext derbas bike.

ez bixwe hema bêje her peyaman ddixwînim lê gelek caran derfet nabînim ji bo nivîsandinê. û tabî sedemek jî ew e ku ji bo pêşvebirina wê dixebitim.

neyse, ji tirşikê ji bîr kirinê ne xerabtir e.

5. Sedemê yewî zî ezmûnanê zaningeh o.



(bnr: fînal)

6. Tenê dema ez bişixulim jê dûr dikevim, car caran jî dema mirov min jî dinyayê sar dikin...