1. Wek kedîkirina laş e, wek guherandina jiyanê ye. Bi kurt û kurmancî tişta ku van rojan diceribînim e. Lê ez, ji ber ku bi alarma xwe nikarim şîyar bibim, geh dibêjim birayê xwe ka li min bigere. Geh dibêjim mamosteyê dey li min bike.
Lê bawerim laşê min zêde kedî bû, ne saet 7a. Ji ber xwe saet 5a şîyar bûm *)

2. Şiyarbûna berê sibehê qenciyeke go mirov li xwe dikê ye. Xêr û bereket dikevê wê rojê de. Û gelek caran roja yekî, çawa dest pê bike, wisa dewam dike. Karê sibehê, j'bo wê rojê dibê motîvasyoneke mezin. Tavsiye dikim. Biceribînin.

Lê helbet j'bo memûrtî û karkerî şiyarbûna sibehê îşkence ye.

3. Heke sedemeka rastî hebe ku ez şiyar bim, hîîîç pirsgirêk nîn e. Lê de ka jiyanê de çend caran sedemên rastî bo şiyarbûnê tên dîtin?

4. ceribandina ku dema ji bo tiştekî hêja be, hêsan e.
lê ger tiştekî ne bi dilê mirov be, tu carî pêk nayê an jî nîvcoyî dimîne

5. (bnr: Şîyarbûna belasebeb a serê sibehê)