13. (bnr: serbizêr)
Ew xwarin zêdetir li Çermûka Amedê navdar e. Di rojên taybet ên lihevkombûnê de ji bo mêvanan tê çêkirin.
Ji bo çar kesan kel û mel: Du qedeh nîsk, qedehek savar,pîvazek,çar kevçî rûn,kevçiyek gijnija kutayî, kevçîyek îsota hûr, xwe, pênc qedeh av
Çêkirin:
Rûn bixin beroşekê û danîn ser argûnê. Pîvazê hûr bikin û berdin ser rûn û bila tê de sor bibe. Ku pîvaz di rûn de sor bûn, nîskan berî ser bidin, bila qasekê di nav hev de sor bibin û paşe avê berdin ser. Bila bikele heya ku ji şorbeyê tîrtir dibe. Gava ku xwarin amade bû, îsota hûr û gijnîjê lê bireşînin. Xwêya wê pê wer bikin û ji ser agir hildin. Xwarinê bixin derdanekê,di nav we de kortekê çêkin, rûnê malê di tewayê de biqijilînin û berdin serê. Bi germî deynin ser sifreyê.