32. Nivîskarê bike neke zimanê wî tuj e. Çiqas bixwaze bi nermî bibêje jî gotinê wî tuj û hişk in. Xwuyaye rexneya wî ya ji bo qenciyê bi awayekî dijminahî û avêtina heriyê hatiye fêmkirin.

Paşê awha gotiye: mafê herkesî heye mijara veke. Lê bi şertê mijara vekir baş rave an pênase bike. Ne ku hama mijareke jê nayê fêmkirin û bi çend bnr ya hatiye vekirin. Ha ev jî heye rexne ji bo pêşdebirin û sererastkirinê ne. Hin kes behsa rexneyê li min bûne jî kirine, belê heçiyê rexne li min kir mala wan ava be, bi saya wan rexneya min kêmasiyên xwe fêm kir û hewlda ku wan çareser bikim. Dema min rexne li yekî kir bila bizanibe ku bo qencî û başiya wî ye. Heke ew kesên rexne li wan hatine kirin bibêjin em rexna nikarin ragirin û çi eleqa kesî ji başî û qenciya me tuneye. Wê demê ez dikarim rexneyê xwe jê bibim lê ne ku lêborînê filan bixwazim. Ji ber ku ez li pişt gotina xwe me. Xwûdê bike ev gotina min jî tûj çê nebûbe. Min pir li ber da.

Belê eynê awha ragihandiye. De îja ka dîsa bifikirin û guh li vî birakê xwe bikin.