2. kitêbên herî pîroz ên peymana nû çar incîlên metta, marqos, lûqa û yûhenna ne. ev çar incîl bingehên peymana nû û dînê mesihiyan in. bi destê van çar kesan hatine nivîsandin. piştî çûyîna îsa mesîh hatine nivîsandin. wateya incîl mizgînî ye. incîl behsa peyva xwedê îsa mesîh dikin. lewma ku îsa mesîh bi xwe peyva xwedê bû, her qewl û kiryara wî xwedanqîmet û pîroz bû. incîl jî şahidiyên ew kesên ku cem wî bûn.

ji xeynî van çar incîlan, incîlên din jî hene lê ne di peymana nû da ne. dema dêran da beşek ji van çar incîlan tê xwendin, beşdarvan û keşe bi hurmet û rêzdarî dixwînin û guhdarî dikin.
kitêbên din ên peymana nû nola nameyan, karên resûlan hwd ne wekhevên incîlan in.

cudahiya din û girîng jî heye: tiştê ku jê ra misilman dibêjin "incîl" û mesihî dibêjin ne eynî tişt e. çimkî li gor dînê islamê; îsa mesîh pêxemberê xwedê bû, incîl jî rasterast wehya xwedê bo pêxemberê îsa mesîh bû. ji aliyê xwedê ve hate dan. lê, li gor mesihiyan îsa bi xwe xwedê bû û incîl ji aliyê şahidên îsa mesîh ve hatin nivîsandin. teşbîh nebe lê belê uslûb û şiklê incîlan dişibe şiklê hedîsên misilmanan. narratorê incîlan ne xwedê ye, lê şahidên xwedê ne.