10. bi min her çendî xweş be jî pratikê de xwendina pirtûkên zanistî bêhtir fonksîyonel e.





gava romaneke dixwînim, bêhemdê xwe, aqlê min bala xwe dide fikrên din û motîvasyona min a xwendina romanan xera dibe. piştê xwendinê jî difikirim bê min çi jê fahm kirîye, encamê de ramîneke wisan bi min re çêdibe ku ez bi tenê heyrana romannivîsê mam e; bi gotinek din, yê ku bala min kişandîye ew li hev anîna nivîskar a wê romanê hanê ye ku ew bÛyerên li romanê de derbasî bûye, bi awayekî dahîyane pêk anîye.





ji milê din, dema ji pirtûkeke zanistî argumenteke dixwînim -ji ber ku mîjar balkeş e- dikarim bala xwe bêhtir bidim li ser. bi vê awayê jî hes dikim ku nöronên mejîyê min li hev girê dibin, baştir dişixulin, û ya wiha jî keyf xwêş dibim. wekî din, bandora pirtûkên zanistî ji jiyane rojanê re bêhtir heye: yek dikare tiştên ku ji argumentên pirtûkê elimîye, pratikê de bi kar bîne.



bêguman ew tiştên ku min gotine subjektîv in; bi tecrubeyên her insen re digûhere.