113. pêwîstiyek e. him jî pêwîstiyek mezin e.



mesela roj heye heta êvarê tu tişt lê nayê nivîsandin lê dema yek bê û 4-5 peyaman binivîse, herkes dest bi nivîsandinê dike û tu hew dinêrî ku hêjmara peyaman bûye 50.



yanê eslê xwe de pêwîstî rûpel û formatek wisa re heye. lê bêbextiya me ew e ku me kir nekin, nekarî em hemû di heman demê de li van deran bî.

yanê 30-40 nivîskarên saxlem hene di tirşikê de. ne derbasdar in, gelek nivîsane jî. lê ger 3-4 kes ji wan li van deran be ên din ne li vir in. yên din tên paşê ew wenda dibini felan.

carinan nivîskarek nû dibe endam û mehek sax dinivîse û hema bêje ew bi tenê tirşikê bi rê ve dibe û paşê wenda dibe diçe û yek din tê .

yanê nivîskar hene, xwestek heye, cî heye lê em nikarin rasta hev bên *

lê ez bawer im ew ê jî çêbe înşallah. ji ber ke êdî tirşik mecbur e bi ser keve. ji xwe mirov nikare bêje heta niha bi ser neketiye lê ev ferheng ev proje êdî nîvço namîne. ji ber ku tu dev jê berdî ew dev ji te bernade.