1. (bnr: melayê bateyî)



(bnr: qiblegeha aşiqan)



”subh û êvarî şeva tarî şemala kê yî tu

leyletul qedr û berat in nûra mala kê yî tu

çîçeka baxê îrem şûx bejn û bala kê yî

tu bo xwudê key bêje min kanê şepala kê yî tu

dêm kitêb e zulf e haşî şerhê xala kê yî tu



dilbera gerden şefîf î danuwa durra ‘eden

nazik û mewzûn letîf î nexliya selwa çîmen

gullîbas î, gulqiyas î, gulenî gulpîrehen

ahûya deşta tetarê rehzena aska xeten

horiya baxê beheştê çav xezala kê yî tu



qiblegaha aşiqan î şengala ebrûzirav

hate burca şaneşînê sed melaîk çûn silav

dax û kovana evînê sotî canê min tevav

extera subha se’îd î reşrihana ta belav

filfila hindûstanê zulf û xala kê yî tu



ew çi dême şahebax e gulşena darul qerar

sed hezaran nal û awazê di bulbul çar kenar

helqe pê da bes tu hatin ‘eqreb û îlan û mar

nêrgiza şehla şepal î asemîna mêrxuzar

lebxemûş î meyfiroş î dêmpeyala kê yî tu



pêncî salî şehlewendî keftime çaha resed

min nizanim çerxê dêm e tê heye burca esed

çengelek avête dil kun kir li min dad û meded

qelbekî hişk û sufalîn min divêt can tê ebed

şah li textê dilberê fikr û xeyala kê yî tu



sefhekêşa katibê xeybê ji nûra la yezal

xaleke wa l’gerdenê mîslê berê reş mah û sal

sedhezaran rekbehacî tên tewafa zulf û xal

netrik û şutrî û îlan dane ber bayê şemal

laubal î çardexal î çardesala kê yî tu



şehkitêbek min divêt behsê muhebbet bit temam

sed tilism û sihre tê da pêkve suryanî meqam

ebceda ‘eşqê me xwend û ‘eql û wendakir we mam

horiya baxê beheştê tûtiya tawusxeram

xeyrî batey padîşaha min delala kê yî tu”



Melayê Bateyî