1. (bnr: bêş)

(bnr: micivî)

(bnr: heval komûn)

dema mirov li amedê xanîyekî kirê bike cara ewil mirov gelekî pê diêşe. xweyîqûnê herkes weke gurên har dixwaze qetekî ji goştê canê me veke dora me digerin *

henek li aliyekî bi rastî jî cara ewil gelekî dijwar e. tu xaniyan digerî, vêca yên ne di destê emlakan de kêm in, hema bêje nîn in. vêca tu dikevî berdestê emlakan, camêr kirêkî pêşin, kirêkî destbih (depozîto), kirêkî jî ji xwe re dixwaze. yanî sê kirêyan ser hev dixwaze. heke tu hinekî li ber bidî jî ji heqê xwe 100 mîlyonekî kêm dike. vêca xaniyên li amedê li cihek normal jî tu bigirî kêmî 500'an tu nikarî bibînî (sûr, baxlar ne navde)

em behsa yê xwe bikin, me yeka bidogalgaz 500 mîlyona girt. em sê kes in. 500 pêşin, 400 emlak me cara ewil da, 500 depozîto jî meha bê em ê bidin. vekirina dogalgazê 440 mîlyon, vekirina ceylanê 120. piştî evqad tişt jî hê xanî rût e. *

divê tu tiştên malê peyda bikî. heke te ji xwendekarên berê hinek peyda kirin tu ser feydê yî, heke te nedît divê tu li spotciyan bigerî, tiştên destê didoyê bikirî.

vêca heke hevalên bixwazin alîkariyê bikin, an jî hevalên ji wan re alîkarî divê bila ji vir dengê xwe bilind bikin.