6. rîwayet e, li gorî mîtolojiya yewnana kevn, yekî bi navê Narkîsos (narcissus) heye, ji nav keçperûyên avê keçperûya herî bedew û levhatî eko, dil dikeviyê, lê narkîsosê me narsîstiyê dike dilê xwe lê venake û jê re dibêje naaaa! li ser vê yek û nayê, eko ji qehra roj bi roj ji hal û ji qam û ji deng dikeve li dû xwe dengê xwe dihêle û dimre dîsa li gor mîtolojyê dibe dengvedan, li ser vê yekê xwudayên wê demê li hev dicivin û biryara sizakirina narkîsos didin. rojekî narkîsos li ser avê pêrgî suretê xwe tê û dil dikevê xwe û hingî cara ku hewl dide xwe bigihînê suretê xwe dest û dilê wî şil dibe, ew jî ji qehra evîna xwe roj bi roj diçilmise û dimire, dîsa li gorî rîwayetan li cihê ku ew dimire nêrgiz şîn dibin.

erê nêrgiz, ew kulîlka çiyayî, li ser rûyê erdê kulîlk û bêhna herî delalî û şirîntir li ber dilê min.