23. Silavên xwedê li ser te jî be derqamij;

Ev ne meseleyên matematîk e. Di derbarê ayeta Nîsa 25ê de jî nêrînên bi gelemperî li ser vê aliye ku dibêjin cezayê zînakerên dîlîyan nîvê cezayê zînakerên azad yên nezewicandî ye. Yanê wekî te em berisandina matematîkê bikin dibe pêncî cara çov lêxistin. Heger zînaker him dîlî him jî nezewicî be dibêjin hîn jî cezayê kêm bikin yan jî tenê hinek biêşînin yan jî bibexşînin.

Ez hinek çav lê tefsîr û meal gerandim ji bo nûr 2 ji xeyni m. îslamoxlû ve her derê dinivîse ev ayet hikmê yên nezewicî ne. Îslamoxlû dibêje hikmê ji bo herkesî ye. Recim hatiye rakirin.

Yanê herkes wekî gotina te teorîya xwe de hevgirtî ye.

Pirsgirêkê te yê mezin ev e ku tu wateya şandina pêxemberan fêm nekiriye. Xweda ji bo mirov nebêje ku ey xodayê me tu ji bo me pirtûkek pîroz şiyand lê belê me bi aqil şixulandina xwe, bi derxistina xwe wekî wisa fêm kir. Li me çewtiyek jî hebe ne sûcê me ye. Tu nimûne nebû ku em ji xwe ra bikin nimûne û rast û dirust biryar bidin û bijîn. Her pêxemberek bi çavdêriya, bi vebestiya xwedê tevdigerin. Gotinên wan, çêkirin û bi cîh anîna wan wekî gotin û çêkirina xwedê tê hesibandin.
Eger em wekî te ayetan nîşan bidin evan wekî qewlê te hinek bawerî bi xwedê binêre;
Nîsa 80
Hakka 44-45
Necm 3-4
Nûr 51
Ahzab 36
Haşr 7
Âlî Îmran 132
Maîde 92
Enfal 46
Enfal 20......û wekî van.

Xweda di nav van ayetan de dibêje ''xweda û resûlê xuda''. ne nêrinê min yan jî teoriya min e. Em çi bêjin bêjin, çi bifikirin bifikirin dîn gotinê xwêdê ye û gotin û sepandinê pêxember e. Tenê em aqil şixulandinê re, derxistinên beagahî re nabe biryar nikarin bidin. Divê meriv baweriya xwe hemû ayetên xwedê re bêcudayî bîne.

Qur'an ne pirtûkeke pênase ye yanî ne pirtûka tarîf kirinê ye. Ne pirtûka çîroke jî. Belam Qur'an, rêbazek xudawendî û pergala cîhan e. Pêxemberan jî nimûneyên giyanber yê vê rêbaz û pergalê ye. Ji ber vê yekê her tişt wekî pênase nehatiye nazil kirin.

Şaşitiyeke dî ku te hercar dike û tînî ziman ev e ku wek nimûne nimêj di qur'anê de ne hatiye tarîf kirin, lewma nimêj neferz e. Ji hezretî Adem û Nûh û Îbrahîm û Mûsa û Îsa heta hezretî Muhammed saw. nimêj wek ferz tê eda kirin. Îroj jî ne tenê misilman hinek cihû û xiristîyan yanê wekî nimêjê îbadet dikin. Secde dikin, ruk'û dikin, li ser piyan qismek ayetên tevrat û încîlê dixwênin û dua jî dikin. Di facebookê de video jî hene. li devara qudsê û mêrdînê û wekî van deverên dîrokî de hinek endamên mezhebên ku piçek kêm guherîye ve tê kirin. Heta heta li mêrdînê bi zimanê sûryanî ji bo vê îbadetê dibêjin ''suluto''. Erebî jî jixwe salat nimêj e. Nimêj bi kurdî nemaz jî farisî ye. Wekî gotinê te ''du'a'' ye. Em çava bêjin nîne li gorî aqilê xwe.

Em nikarin bêjin recim nîne, destjêkirin nîne... Lê li ser me ferz e em rastî bizanin. kîjan raste çava, ji bo kî, wek biryara kî ve hatiye sepandin bizanin. Lewma dibêjim vekolînin, wilo derxistinên bêagahî neşitaxilin. Bal dikişînim li agahîyê ku çimkî Xweda di ayeta pêşî de ferman dide, dibêje bixwîne, agahdar be.

Her car dibêjim dîsa bêjim xem nake, ez vê nivîsar jî tê de tu car kesê tawanbar nakim û jidilîya herkesî qayil im. Ji lewma tiştan dinivîsînim. Dixwazim sûdmend bibim. Hekena li min çi?

Digel vê ez tu car derbarê mijara recmê de di navbera jin û mêran de ferq nexistiye. Heke dibêjin gotinên min bêbingehin êdî tiştek nabêjim. Kîjan bêbingehe an jî nerast e hevalan bere bêjin. Lê wilo zimaneke berfireh û bi gotineke bingehîn.

Dîsa bêjim ji bo gengeşeyê nabêjim. Ne li gorî aqilê xwe, ne li ser navê xwe dibêjim. Li ser navê xwedê dibêjim. Ne li ser namê terefgirîyê û siyasetê dibêjim. Li ser namê haqîqetê dibêjim heqîqet.

Bimînin xêr û xweşiyê de.