2. roşan lezgîn ser ena kîtaba xwu de hina vano; “ez hêvîdara, înşalah wendoxî enê hîkayan ra keyf bigêrê” l mi wend mi Zaf keyf û zewq girewtê û ez pêşnîyarê hemî embazan kena.

Yew hîkaye ez neqil bikerî..

DERSE

Lajê ap husê Keyê Hesan ê qicî newe dest bi wendiş kerdibi, şiyêne verê ap Deqmanî de dersa Elîfbê girewtêne.
Ap Hus û ap Deqman zemanan ra reqîbê yewbînî yê, hertim yewbînî dir sere anto.
Badê ke hewteyêk ser de şi, ap Husî veng da lajê xwu, va:
- Dê hela bê tiya. To dersa xwu ezber kerda yan nê?
Lajekî va:
- E bawo, mi zaf weş ezber kerda.
Ap Husî va:
- Dê hela biwane.
Lajekî bi heme masumîya xwu dersa ke ezber kerda, babîyê xwu rê wina tekrar kerde:

Elîf û bê û tê û sê û cîm
Huso pîso çikuso recîm

Hê û xê û dal û zal û rê û sîn
Husî da piro şi heta Waresîn

Şîn û sad û dat û tê û zê û eyn
Huso şeytano mizawiro quleteyn

Xeyn û fê û qaf û kaf û lam û mîm
Huso dizd şino miyanê rezê Merrnîm

Hê û lamelîfla û yê, dersa ma bes
Huso, engura şarî mewe, hendî bes!

Ap Husî baş fam kerd ke mesela çi ya!
Didanê xwu pêsero şidênayî, qirçî fek ra şîye. Heme mûyê ci sey dijeyî bîyî tîk. Bi hêrs qîra lajekî ser. Va:
- Meşo verê ê melûnî de ders megêre. Çi wendiş o, çi hal o! Mêrik dersa şeytanîye dano!