16. Yê koçer di koçka axê de rûniştibû û jê re çayek hatibû. Çaya xwe vedixwar. Bes wî baş dizanî ko çayeke din jê re nayê dayîn, ev çaya wî ya dawiyê ye. Hema fikrek hate serê wî. Dema qedeha çaya wî nîvîbû gote yê xizmetkar:

— Kurê min ev ça gelek şirîn çêbû ye, xêra dê û babê xwe hinek dem berde ser.

Yê xizmetkar qedeha wî tejî dem kir. Dîsa vexwar, heta hate nîvî, dîsa gazî yê xizmetkar kir:

— Ser serê xalê xwe, ev çaya min gelek tehl e, ka hinek şekir berdiyê. Geh şekir, geh dem… Bi vî awayî çend qedeh dî çay vexwar.