1. Cihê hêk kirinê ye ji bo mirîşk, şamîk, qaz, werdek hwd. Ji bo mirîşkan piranî li jor wek paceyan e. Yên din li erdê cihekî bi kewş e. Piştî qurp(kurk) dikevin li ser lûsê xwe Demeke dirêj rûdinên û hêk di binê wan de hebin di nava demên cuda cuda de çêçikan derdixin.

2. Lûs, li herêma me jî bi tiştekî cuda tê şixulandin, dema em zeviyê didirûn berav dikin qûç qûç dikin didin berhev em ji wêre dibêjin lûs.

3. (bnr: lîs)
li herêma* me bi piranî ji bo cihê ku mirîşk, dîk û hwd. lê disekinin, tê bikar anîn.

4. Lûs li aliyê me ne tenê jibo mirişk,kaz ,werdek,yanji elok ciyêkû têda hêka dikin,û davî demek derbaz dibi û li wan hêka çêlik derdixin.

5. Lûs; li bamê biperên kedîkir, demak diwestin yanji weqtakî êvar dibê ciyêkû li têda radîkevin,û wesa xwe digirtin cî digrin ji wira tê gotin.

6. Ma zazakî vanî lîs. Kerge, şamî (kerga şamî, elok) cayê ke qirpe kuwenî

7. li herema me peyvek wiha tune, ne ji emêlê herema mere.. li herêma me dibêjin lîs an lês. Berban a tutik û şamiya, textê ku tutik û şamî liserê radizên û lê disekinin.

8. Qirp kewtiş û lîs ya pêra ciyayê .Yanê lîs ca(pozisyon) girewtişo.no ca girewtişê biperê kedîkerdara kamcin bena se, eg pungaldi,halindi,hakandê xo sero xeylê vekt biramo û şêl û weziyetê cidi ciyayê biyayso,o weqt , ma vanê na heywan qirp kewta.